Bisikletli
Film
Kolektifi

Şaban Burhan Çiftliği Bisikletli Belgesel Yolculuğunun 215.km'si @Bursa / Karacabey Gecenin bir yarısı, tek araba geçmeyen orman yolunda nefes nefeseyiz. Bu andan hemen önce de yine tek yaşam belirtisinin görülmediği bir köy içinden geçerken her bir evden köpekler havlamış bisiklet lambalarımıza. Hepsi bağlı belki de ama yine de kendi ışıklarımızdan başka ışık görmediğimiz yolda köpekler, yüksek oranda adrenalin salgıladığımızı hissettiriyor bize. Köy bitti diye sevinirken de

"Alo alo muhterem samiin! Şimdi bugünkü neşriyatımızın muhteviyatını arz ediyoruz" Diye söze başlamış 1927 yılında İstanbul Radyosu. Söz ve muhteviyat bize kadar geldi. Yıl 2018, İstanbul Radyosu. 5 yıl geçmiş geziden. Harbiye'de radyonun önündeydik. Başka bir çığlık, başka bir neşe, başka bir dünya hayallerimizleydik. Zaman geçti. Yollara düştük. Yollara düşenlere, terse göç edenlere, başkalaştırmaya çalışan üreticilere dokunduk. Zaman geçti ve bizde 27'lerin çığlığına

Çiftlik yazılarına geçeriz diye düşünüp plan yaparken, yolda karşılaşıp tanıştığımız insanlardan gelen “Nasıl bişi bu gönüllülük? Para veriyorlar mı, Peki yemek?” gibi sorularla karşılaşmaya başladıkça anladık ki bu konuya biraz vakit ayırmaya ihtiyaç var. Zira biz bisiklet turunu planlarken de, yola çıkarken de rotamızın herhangi bir yeri için otel ya da benzeri ücretli seçenekleri düşünmedik. Düşünseydik de bunun için yeterli bütçemiz olmadığından çok anlamlı olmayacaktı za

Akşam üzeri dört sularında, gün batımını Akbük koyunda izlemek üzere yola çıkmıştık. Aklımızda güneş ve bir sakinlik birası vardı. Yola çıktığımızda dağların kıyısında güzel bir yolculuk geçireceğimizden pek emindik. Aslında bir süre, tek elde telefon, Ören'den yola çıkmanın heyecanı ve insta hikayeleriyle devam ediyorduk. Karşımızda Marçal Dağlarını görünceye kadar heyecan devam etmişti. Önce telefon gidon çantasına girdi. Yağmurluklar çıktı ve yokuş değil dağ tırmanışı başl

23 Kasım’da çıktığımız yolun ilk gününü ayrıntılı olarak anlattı Uğur. Ben bu defa sonraki kısmı anlatmak niyetindeyim. İlk çiftliğimize varana dek … Yalova çıkışındaki yokuştan bahsetmiştik. O yolda karşılaştığımız insanlar acıyarak bakıp; “Çıkarsınız inşallah!” ya da “Canım siz de pek yüklüsünüz, böyle zor olur tabii.” şeklinde pek de teşvik edici olmayan bir takım sözler söylediler ama hiç etkilenmedik. O yokuş bizim kafamızda bitmişti bi kere ve biz de bu memlekette yaşay

Sabah erkenden yola çıkmak üzere İstanbul trafiği için kendimizi hazırlamıştık. Bir gece önceden erken yatamamış, sıkı bir şarap gecesi geçirmiş ve öncesinde "aktivite öncesi birası" içip, erken yatma planlarımızı asıl sporcu önerileriyle birlikte terk etmiştik. Zaten bizim kendi evimiz olmayan, emanet dört duvardan çıkmamızın, saat 10'u bulacağından bir gece önce haberimiz yoktu. Kullanacağımızı sandığımız minimum eşyalarımızla Maltepe sahile bisiklet başı 6 çantayla gelebi

Bu yazı için bundan daha iyi başlık olamazdı sanki. Çünkü en çok bunun için uğraşmışız gibi oldu; yani dünya turuna çıkamamak için… Oysa ki tersi gibi geliyordu. Hayat işte. Ben bu satırları minik bilgisayarımı, bağdaş kurduğum kucağıma almış yazıyorum. Yalova’da, Perşembe Akşamı Bisikletçileri’nin dernek binasında... Bu sabah saat 10 gibi, kendi evimiz olmayan evden (bunu da bir ara anlatacağım) çıkıp Gebze Eskihisar’a kadar, yaklaşık 45 km pedalladıktan sonra Feribot’la Yal

“Yolculuklar başlamaz yürek çağırmasa akıl yorulabilir, yılabilir ama yüreğin sırtı yere gelmez yere” Böyle başladı bizim yolculuğumuz. Yüreğin çağrısı toprağa atılan tohumdu, filizlenip yeşerecek. Büyüyüp serpilecek, gölgesinde dinlenilecek… Kaçıp gitmek için çıkılmadı yola, tam tersine; görüp bilmek, anlayıp sevmek, severek anlatmak derdimiz. Bu yüzden Kinosiklet – Kinocycle. Kino; bakmak, göstermek, sinema anlamlarına gelir. Cycle; döngü, devir, zaman, bisiklet. Bakarak sü